Mijn eerste nachtje in Moldavie heb ik gehad en het voelt best raar om alleen in zo'n vreemd land te zijn waar ik niemand begrijp en de mensen hier mij nog minder en datterwijl ik dit typ ik ook nog op een computer zit die vooral in het russisch is en waarbij mijn toetsenbord ook een taalspreekt die ik niet goed begrijp haha. Ik heb vannacht redelijk geslapen het is toch even wennen aan de vreemde geluiden die je normaal niet hoort: kakelende kippen, de hele nacht door jankende honden, want die zijn hier in overvloed, en een guard die hier rondloopt (al kijkt hij volgens mij kamergenoot met name tv). Erg vriendelijke man trouwens. Wat betreft dehondenze hebben geen geld om honden te laten helpen dus blijven er bij komen. De honden die ik hier zie zijn echt straathonden dan heeft Floortje wel een ander leventje...

Vanochtend om 9 uur heb ik ontbeten: brood met kaas en warme griesmeelpap. Hierna ben ik een stukje het dorp in gelopen om eens rond te kijken. Het is duidelijk dat er veel armoede is, huizen zijn in slechte staat, heel slechte wegen. Het valt me op dat de mensen zo op het eerste gezicht er wel vrij netjes en goed gekleed uit zien. Maar de mensen die ik zie zijn ook echt de jongeren en de volwassenen, ouderen kom je weinig tegen en hier schijnt de armoede het grootst bij te zijn. Vanuit het dorp kan je de kerk zien waar veel van de bevolking heen gaat. Hier ga ik volgende week zondag denk ik maar eens een kijkje nemen. Na een stukje te hebben gelopen terug richtinghet projectgegaan en kennis gemaakt met het verpleegtehuis, de bewoners en de staf die daar vandaag werkten. Wat een schatten van mensen! Ook al verstaan we elkaar niet de ouderen kwamen meteen op me af, de een wat gereserveerder dan de ander, om kennis te maken. Een vrouwtje kan 3 woorden engels ' I love you' Iedere keer als ik hier zie hoor ik dat dus. De meeste ouderen begrijpen nu dat ik Marloes heet en uit ' Hollanda' kom.

Tussen de middag weer op het centrum gegeten nu tussen de ouderen in. Heerlijk al dat geslurp en geboer om je heen. Na de lunch kwamen de zakdoekken naar boven en werden de restje keurig in de zakdoek gelegd en weer mee genomen naar het verpleegtehuis. De ouderen die niet goed te been zijn krijgen het eten in het verpleegtehuis. Op het dagcentrum zit de keuken en dus ook een grote ruimte waar de ouderen komen eten. Mijn maaltijd bestond ditmaal uit een soort van witte macaroni, wat gerapste kaas en wortels en een soepje. Ik vind dat ze veel aandacht aan het eten besteden. Het is wel heel anders dan ik gewend ben en heb met sommige dingen dan ook wel wat moeite (ik lust het niet), maar laat het dan staan. Zal morgen aan iemand die goed engels spreekt even vragen of ze dat niet erg vinden... Het is wel lastig, eten kost veel geld en dat is er weinig en dan zal ik de helft laten staan, beetje zonde. Mijn avondeten verzorg ik zelf. Aangezien ik tussen de middag warm eet hoef ik s avonds enkel een boterham te maken.

Na de lunch met kamergenootje Jenna het dorp in geweest. Geholpen bij het pinnen en het vinden van de supermarkt die op zondag gewoon open is. Hierna naar een soort clubgebouw gegaan waar veel jongeren in het weekend samen komen om te sporten. Hier zijn we zo'n 2,5 uur geweest. Het is leuk dat ik veel aan Jenna kan vragen. Ze is hier nu al ruim 1 jaar en weet al erg veel van het land, de mensen en het dorp. Het is een leuke meid en makkelijk in de omgang. Momenteel zit ik in een kantoortje op het dagcentrum waar ik ook gebruik mag maken van internet. Zo kan ik mooi weer een verhaal plaatsen en hebben Jenna en ik ook even wat ruimte voor onszelf.

Ik ga zo even een boterham eten en dan nog even bij het verpleegtehuis kijken. Misschien kan ik daar samen met de ouderen een kopje thee drinken! Ik heb er veel zin in om morgen lekker aan de slag te gaan, de mensen te zien en te kijken hoe het allemaal gaat.

Liefs Marloes